Zajęcia dodatkowe dla dzieci to temat, który już od lat budzi kontrowersje. Z jednej strony mówi się o inwestowaniu w rozwój dzieci, z drugiej – o obciążaniu młodych ludzi nadmiarem obowiązków. Jak znaleźć złoty środek?
Zajęcia dodatkowe dla dzieci – ile i jak często?
Tu zdania są mocno podzielone. Część rodziców twierdzi, że okres szkolny to najlepszy czas na przyswajanie różnych umiejętności i dla dobra dziecka należy mu zorganizować zajęcia dodatkowe pięć, a czasem nawet sześć razy w tygodniu. Druga część z kolei uważa, że nie ma prawa odbierać dziecku dzieciństwa i na zajęcia dodatkowe przeznacza tylko jeden dzień w tygodniu.
Nie ma sensu popadać ze skrajności w skrajność. Przede wszystkim warto przyjrzeć się możliwościom i chęciom dziecka. Jeśli zajęcia dodatkowe sprawiają mu frajdę i nie są męczące – może chodzić częściej. Jeśli jednak dziecko jest wyraźnie zmęczone i prosi o wypisanie z części zajęć, trzeba tę decyzję uszanować.
Zajęcia dodatkowe dla dzieci – dlaczego warto?
Program szkolny jest tak skonstruowany, by zapoznać dzieci z podstawowymi zagadnieniami z różnych dziedzin nauki. Niestety nie ma w nim miejsca na prawdziwe rozwijanie pasji i zainteresowań. Szkolne lekcje informatyki na ogół polegają na nauce obsługi podstawowych programów, najczęściej w obrębie jednego systemu. Nie ma mowy o programowaniu. Lekcje wychowania fizycznego nastawione są na zajęcia ogólnorozwojowe, jeśli dziecko chce zgłębić konkretną dyscyplinę, musi zapisać się do sekcji sportowej poza szkołą. Podobnie z nauką tańca – w szkole praktycznie nie ma zajęć tanecznych. Dzieciom, które mają słuch i poczucie rytmu, z pomocą może przyjść szkoła tańca. Ta zasada dotyczy praktycznie każdego przedmiotu – jeśli dziecko chce go zgłębić, musi szukać źródeł wiedzy poza szkołą.
Zajęcia dodatkowe to także okazja do zawarcia nowych znajomości, przełamania zahamowań, otwarcia na inne, obce środowisko. To niewątpliwie wyzwanie, ale i dodatkowa szkoła zachowań społecznych.
Zajęcia dodatkowe dla dzieci – jakie wybrać?
Niemal standardem jest nauka języków obcych. I słusznie, bo język polski, aczkolwiek piękny, nigdy nie stanie się językiem międzynarodowym. Jednak w sytuacji, w której coraz więcej mówi się o tym, że młodzież jest mało wydolna fizycznie, nie uprawia żadnych sportów, spędza czas wolny ze smartfonem w ręce, warto pomyśleć o zajęciach ruchowych. Te z kolei powinny być dobierane zgodnie z możliwościami i preferencjami dziecka. Nie ma sensu zapisywać na basen ucznia, który boi się wody, albo na siłę wciągać do drużyny indywidualistę.
